ค้นหาหมวดอักษร ป
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' ปอง ๒ '
ปอง ๒ หมายถึง น. เสาเตี้ย ๆ สําหรับผูกเท้าหลังของช้าง เช่น ผูกช้างยืนโรงผูกช้างในการเล่นผัดช้าง เรียกว่า เสาปอง.
คำที่ใกล้เคียงกัน
ป่อง ๑
น. ชื่อแมงหลายชนิดและหลายวงศ์ในอันดับ Scorpionida หัวติดกับอกเป็นส่วนเดียวกัน รูปร่างค่อนไปทางสี่เหลี่ยมยาว ส่วนท้องเป็นปล้อง ๆ ขนาดไล่เลี่ยกับอก ๗-๘ ปล้อง ส่วนที่เหลือเล็กลงต่อกันยาวคล้ายหาง ที่ปลายมีเหล็กในสามารถต่อยให้เจ็บปวดได้ มีขา๔ คู่ ด้านหน้ามีส่วนของปากขยายใหญ่โตกว่าขา ลักษณะเหมือนก้ามปูใช้สําหรับจับเหยื่อ.
ป่อง ๒
ว. ตุงเป็นกระพุ้งออกมา เช่น พุงป่อง.
ป่อง ๓, ป่อง ๆ
ว. อาการของคนโกรธแกมงอน ในคําว่า โกรธป่อง ๆ.
ป่อง ๓, ป่อง ๆ
ว. อาการของคนโกรธแกมงอน ในคําว่า โกรธป่อง ๆ.
ป่องร่า
(โบ) น. อาการของคนคะนองไม่กลัวใคร ชวนวิวาทกับผู้อื่น.(ปรัดเล).
ป่อง ๔
(ถิ่น-อีสาน) น. ปล่อง, ช่อง, ล่อง.
ป้อง
ก. บังเพื่อกักหรือกั้นไว้.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์
จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒